Plötuárið 2011: fyrri hálfleikur

Ég verð að viðurkenna að tónlistarárið í ár hingað til hefur verið býsna gott á öllum sviðum. Margir flottir tónleikar hafa verið í boði, búið er að opna Hörpuna og hljómsveitir hafa verið duglegar að gefa út nýjar plötur, þó aðallega erlendar. Þó verð ég að minnast á floppið sem tónleikar Hurts voru í Vodafone-höllinni en afar pínlegt var að vera á meðal gesta í rafmagnsleysinu þar.

Árið í plötuútgáfum fór þó nokkuð hægt af stað og náðu til að mynda plötur White Lies og Hercules & Love Affair ekki sömu hæðum og forverar þeirra gerðu. Adele sýndi heiminum að hún er hörku söngkona og stimplaði sig rækilega inní tónlistarflóruna með annarri plötunni sinni, 21. Í lok mánaðarins komu svo sitthvorar sprengjurnar frá hljómsveitunum Chase & Status og The Go! Team sem er líklegast að toppa hér á nýjustu plötu sinni Rolling Blackouts.

 

Febrúar var stuttur og laggóður og byrjaði blítt á frumburði James Blake sem býður uppá afbragðs döbbstepp í fallegum útsetningum. Gleðisveitin Cut Copy frá Ástralíu sendi svo frá sér vel heppnaða skífu en hljómsveitin treður einmitt uppá Nasa þann 20. júlí næstkomandi. PJ Harvey sendi frá sér sína áttundu breiðskífu Let England Shake en henni hefur verið tekið býsna vel af gagnrýnendum. Það voru svo engir aðrir en kóngarnir í Radiohead sem gáfu óvænt frá sér hina mögnuðu The King of Limbs sem hefur dafnað virkilega vel í eyrum Dagfarans.

 

Í mars leit önnur plata Sin Fang (ekki lengur Bous) dagsins ljós en Dagfarinn hafði beðið hennar með mikilli eftirvæntingu og var ekki svikinn. Fátt var um fína drætti fyrir utan landsteina en ég uppgvötvaði loksins Noah and the Whale sem sendu frá sér hina frábæru plötu Last Night on Earth en síngúllinn "L.I.F.E.G.O.E.S.O.N." hefur slegið gegn á öldum ljósvakans. Svo má alls ekki gleyma fjórðu breiðskífunni frá The Strokes, Angles, en hún tók sér tíma í að heilla Dagfarann en honum þykir hún dálæti daginn í dag.

 

Apríl var nokkuð rólegur mánuður en þó verð ég að nefna til sögunnar vel heppnaða plötu frá Timber Timbre sem spilaði á seinustu Airwaves hátíð við góðan orðstír. Panda Bear sendi frá sér Tomboy en það hlýtur að teljast hans aðgengilegasta verk til þessa. Sigurinn þennan mánuðinn áttu þó tilraunadýrin í TV on the Radio með nýjustu plötu sinni Nine Types of Light. Líklega ekki besta platan úr þeirra herbúðum en engu að síður mjög góð.

 

Eitthvað meira var í gangi í maí mánuði. Meðlimir Fleet Foxes stóðust pressuna og skiluðu af sér afbragðs breiðskífu í Helplessness Blues. Beastie Boys gáfu svo út hina klikkuðu Hot Sauce Committe Part Two en Dagfarinn á eftir að gefa henni frekari hlustanir en hann er rétt að jafna sig eftir þá fyrstu. GusGus + Urður og Högni gerðu allt vitlaust á Íslandi og víðar með áttundu plötu sinni, Arabian Horse sem þykir einkar vel heppnuð. Friendly Fires gera svo virkilega fína hluti á sinni annarri breiðskífu Pala og toppa frumburð sinn, ekki spurning! Dagfarinn á svo eftir að gefa nýju plötunum frá Death Cab for Cutie og Okkervil River frekari hlustanir.

 

Vigri opnaði júní mánuð á eftirminnilegan hátt með glæsilegum frumburði sínum sem hægt er að lesa gagnrýni við hér að neðan. Arctic Monkeys héldu júní-járninu heitu með hinni frábæru Suck it and See og hysja um leið upp um sig brækurnar sem þeir misstu með hinni slöku Humbug. FM Belfast gáfu loksins frá sér nýja plötu sem Dagfarinn þarf að gefa betri gaum. Patrick Wolf stimplaði sig svo inní i-Tunes möppu Dagfarans með hinni frábæru Lupercalia en hann minnir stundum á meistara Morrissey. Bon Iver gaf út samnefnda plötu en hann sló í gegn árið 2008 með frumburði sínum For Emma, Forever Ago. Hann gefur ekkert eftir á þeirri nýju og má vel vera að hér séum við að tala um eina af plötum ársins. Hann sá annars um að loka þessum spikfeita mánuði sem er að mati Dagfarans sá besti hingað til.

  

Mig grunar að fyrri hluti ársins verði sterkari en sá seinni en þó eru framundan nýjar plötur með hljómsveitum á borð við Beirut, Bombay Bicycle Club, Björk, Kanye West & Jay-Z, Pétur Ben, Red Hot Chili Peppers og Queens of the Stone Age. Einnig virðist árið 2011 ætla vera ár hinna gömlu rokkara en væntanlegar eru plötur frá Metallica, Megadeth, Soundgarden, Rage Against the Machine, Guns N' Roses og Aerosmith svo eitthvað sé nefnt.

Dagfarinn flautar nú til seinni hálfleiks og óskar eftir jafn miklum gæðum og sáust í þeim fyrri.

Skiptingar sem ekki voru notaðar í fyrri hálfleik: Battles, Deerhoof, Eberg & Pétur Ben, Eddie Vedder, The Joy Formidable, Kurt Vile, Lykke Li, Paul Simon, R.E.M., SebastiAn, The Vaccines, Yelle.