Hugleiðsla með Tobbu Marinós

Í síðasta mánuði skellti ég mér í ókeypis hugleiðslu með tveimur félögum mínum. Þetta var mín leið til að fagna próflokum og ég get ekki sagt að ég sjái eftir þessum þremur klukkustundum.

Fyrir ykkur sem komið af fjöllum þá var í boði ókeypis hugleiðsla að hætti Sri Chinmoy en hann sá reyndar ekki um þessa hugleiðslu þar sem hann lést árið 2007. En nafni hans og meðferðum er haldið á lofti meðal annars af lærlingi hans frá Kanada sem sá um hugleiðsluna þetta föstudagskvöld.

Námskeiðið átti að vera alla helgina. Einn tími á föstudegi, tveir tímar á laugardegi og svo var svokallað "Grand Finale" á sunnudeginum. Ég lét það nægja að fara bara í föstudags tímann enda átti þetta ekki beint við mig þó ég geti vissulega verið sammála nokkrum punktum sem þarna komu fram.

Boðberi kvöldsins mælti með því við okkur áheyrendurna að hugleiða ætti tvisvar sinnum á dag, kortér í senn, snemma á morgnana fyrir vinnu og á kvöldin. Eftir eitthvern tíma ættum við svo að sjá mikinn mun á okkur, bæði andlega og líkamlega. Ég verð að viðurkenna að ég hef ekki hugleitt eftir þennan fund en félagi minn hefur verið samviskusamur og gert það síðan en ég hef ekki séð neina breytingu á kauða ennþá.

Þetta "Grand Finale" kvöld var svo eins og við mátti búast á trúarlegum forsendum. Fólk átti að finna fyrir Guði í hugleiðslu sinni og upplifa þvílíka hamingju í kjölfarið. Ég er gríðarlega sáttur við þá ákvörðun að hafa látið eitt skipti nægja og ekki láta þetta "Grand Finale" plata mig.

Það sem náði samt mestu athygli minni eftir hláturskastið sem nokkrir aðilar inní salnum fóru í eftir Óm-hugleiðsluna var ung dama sem sat aftast í herberginu. Það var engin önnur en Tobba Marinós. Ég get ekki sagt að það hafi verið sami bragur yfir henni eins og maður hefur séð hana í sjónvarpinu. Það verður þó að taka það með í reikninginn að undanfarnar vikur höfðu verið henni erfiðar eftir grein sem birtist í Grapevine. Greinin fór mjög illa í hana og það vakti mikla athygli í fjölmiðlum þegar hún hringdi á vælubílinn og skrifaði opinbert bréf til ritstjóra Grapevine. Það að fara á frítt hugleiðslunámskeið Sri Chinmoys var líklega besti kosturinn í stöðunni fyrir hana í þeim tilgangi að ná aftur fyrri styrk og minnka áreitið í kringum sig.

Ekki nóg með það heldur virðumst við Tobba Marinós vera að feta sömu spor eftir Sri Chinmoy hugleiðsluna. Við skelltum okkur bæði í sund einn blíðviðris laugardaginn og sóluðum okkur með bros á vör. Því næst skelltum við okkur á leiksýninguna Strýhærði Pétur í Borgarleikhúsinu og skemmtum okkur vel. Guð má vita hvað verður næst á dagskránni en ég er allavega gríðarlega spenntur fyrir næstu uppákomu.

Tobba Marinós getur brosað á ný þökk sé hugleiðsluaðferðum Sri Chinmoys og ég hvet alla sem geta til að fara á þetta námskeið hans, tala nú ekki um þegar það er fríkeypis!

Hér er svo íslenska vefsíða Sri Chinmoys fyrir áhugasama: http://www.srichinmoy.org/island/ 

Jim Carrey að syngja sitt síðasta?

Eftir akkúrat mánuð verður kvikmyndin Mr. Popper's Penguins með Jim Carrey í aðalhlutverki frumsýnd. Sem Jim Carrey aðdáandi verð ég að lýsa yfir áhyggjum mínum yfir þessari mynd. Myndin er gerð upp úr samnefndri barnabók eftir hjónakornin Richard og Florence Atwater sem kom út árið 1938. Söguþráðurinn er á þá leið að fátækur málari (Mr. Popper) kemst allt í einu yfir mörgæs og fær svo aðra frá dýragarði og eðla þær sig sem skilar sér í 10 mörgæsarungum. Að sjálfsögðu hafa mörgæsirnar áhrif á heimilislífið og eitthvað verður að taka til bragðs svo ekki fari illa. Bókin hefur oft verið notuð í kennslu hjá 2, 3 og 4 bekk í grunnskólum í Bandaríkjunum.

Söguþráðurinn er örlítið breyttur í kvikmyndinni en þar er Mr. Popper ekki málari heldur mikill viðskiptamaður sem er algjörlega týndur þegar kemur að mikilvægu hlutunum í lífinu alveg þangað til að hann erfir 6 mörgæsir. Mörgæsirnar umbreyta íbúðinni hans og lífi hans um leið.

Upphaflega átti Ben Stiller að leika Mr. Popper og Noah Baumbach átti að leikstýra en þeir hættu báðir við. Eitthvern veginn sé ég Ben Stiller betur fyrir mér í myndinni heldur en Jim Carrey enda hokinn af reynslu í svona rugl myndum eins og Night at the Museum tvennunni. Í kjölfarið voru Jack Black, Owen Wilson og svo Jim Carrey orðaðir við hlutverkið. Ég vildi óska þess að Jack Black hefði verið fyrir valinu enda þótti seinasta mynd hans Gulliver's Travels einstaklega góð. Mark Waters var svo fenginn til að leikstýra myndinni en hann sá til þess að Lindsay Lohan varð stjórstjarna með myndunum Freaky Friday og Mean Girls.

Ekki veit ég hvað Jim Carrey er að láta hafa sig útí en mér fannst ferill hans vera að komast á gott skrið aftur með Yes Man og I Love You Phillip Morris. Að vísu hefur hann aldrei gleymt börnunum og fært þeim gleði í formi jólamynda og teiknimynda. Svo ég tali ekki um ódauðlega karaktera eins og Ace Ventura og Stanley Ipkiss.

En þrátt fyrir allt og allt mun ég samt klárlega fara á myndina og tek líklegast litla bróður með en það er alveg á hreinu að ég fer ekki með neinar væntingar í bíósalinn!

Tvífarinn: Steini Grant

Þorsteinn Björnsson og Hugh Grant eru fyrstu tvífararnir að mati Dagfarans og skal engan undra, þetta eru sömu mennirnir! Gleraugun spila auðvitað hrikalega stóra rullu en Grant skartaði sínum í kvikmyndinni Four Weddings and a Funeral í hlutverki hins ástfangna Charles. Hvort að Þorsteinn hafi vitað af þessum gleraugum þegar hann keypti sín skal ósagt látið en þau falla afskaplega vel að andliti drengsins. Hugh Grant hefur einnig sjaldan litið betur út en einmitt þarna.

Hvor er hvað spyr ég bara?